Kindhuwelijken: "Zwijgen is geen optie!"

De 18-jarige Rahimat woont in een dorp in het westen van Nepal. In deze afgelegen gemeenschap worden meisjes traditioneel niet aangemoedigd om hun opleiding voor te zetten, maar om te trouwen. Bij Rahimat is het anders: haar ouders vinden haar opleiding belangrijk en lieten haar verder studeren.  Binnenkort neemt ze deel aan het toelatingsexamen geneeskunde.

Rahimat beseft dat ze geluk heeft, maar het feit dat ze een uitzondering is, is ook zwaar om dragen. Daarom komt ze op voor de rechten van alle meisjes in haar omgeving en vecht ze tegen de hindernissen waar ze op stuiten.

Meisjes zijn niet vrij om te dromen van hun eigen toekomst. Ik begon me vragen te stellen, en ging op zoek naar antwoorden.

Als lid van de kinderclub van Plan International leerde Rahimat over kinderrechten, politiek en samenwerken met lokale overheden. Het voorbije jaar was ze bovendien vicevoorzitter van het National Adolescent Girls Network, geleid door een lokale partner van Plan International.  

Dat netwerk biedt een aantal meisjes de kans om in een veilige omgeving te praten over onderwerpen die hen aanbelangen. Ze volgen workshops om hun vaardigheden te ontwikkelen over leiderschap en campagnevoeren. Achteraf verspreiden ze die opgedane kennis in hun eigen gemeenschap, en zo gaat de bal aan het rollen. 

Kindhuwelijken en mensenhandel 

Rahimat maakt zich vooral zorgen over kindhuwelijken en mensenhandel. Meisjes en kinderen uit haar dorp, dat vlakbij India ligt, krijgen regelmatig werk en huwelijken over de grens aangeboden. Maar in werkelijkheid belanden ze vaak in de slavernij en de prostitutie. Ze worden online benaderd, en door hun beperkte digitale vaardigheden zijn ze een makkelijke prooi.  

Daarom richt Rahimat zich vooral op het verbeteren van digitale geletterdheid, van kinderen én hun families. In het kader hiervan heeft het ProTEcT-project van Plan International (Prevention, Tracking, Education and Transformation) een chatbot gecreëerd voor Facebook Messenger die waarschuwt en informeert over online risico’s. Als jongerenambassadeur helpt Rahimat de bewustwording te vergroten. 

Van deur tot deur 

Rahimat besloot van deur tot deur te gaan om gezinnen in haar gemeenschap bij haar strijd te betrekken. Een moedige beslissing die op tegenkanting stuitte. Niet alleen is dit een heel nieuwe aanpak voor de regio, het is gewoonweg niet gebruikelijk dat meisjes zich openlijk uitspreken.

Sommige internationale ngo’s en lokale overheden hadden dit al uitgeprobeerd, maar we dachten dat het meer impact zou hebben als wij, de kinderen, zelf zouden gaan.

Eerst werd ze terechtgewezen, en haar ouders kregen het advies om een einde te maken aan het voorlichtingswerk van hun dochter. Niet verwonderlijk dus dat ze zich zorgen maakten, ook over haar veiligheid. Met de steun van haar broer kon ze hen uiteindelijk overtuigen:

In mijn dorp verlaten meisjes slechts zelden alleen het huis. Ik ben niet bang om me uit te spreken. Ik vergelijk mijn situatie met die in andere gemeenschappen, waar meisjes dromen koesteren, naar school gaan en dokter of verpleegster kunnen worden

Samen op pad naar verandering  

Rahimat gaat steevast in groep op pad, dat is veiliger. Ook al geloofden haar dorpsgenoten eerst niet dat kinderen een verschil zouden kunnen maken, ze geeft niet op. 

Met behulp van cijfers en feiten probeert Rahimat het belang van onderwijs voor meisjes duidelijk te maken. Ze vertelt over de sociale en economische voordelen en de gevolgen voor de mentale gezondheid van de meisjes zelf.  

De jongeren gingen ook in gesprek met de lokale religieuze leiders. Sinds zij mee aan hun kant staan, verloopt alles een pak vlotter. Rahimat bereikt nu een breder publiek met haar boodschap. Via flyers en radio- en televisie-interviews horen meisjes in het hele land haar stem. 

Rahimats campagne begint vruchten af te werpen: meer mensen erkennen het belang van het beëindigen van kindhuwelijken en weten waar ze bij problemen kunnen aankloppen. Deels dankzij activisten zoals zij werden er immers systemen opgezet om kindhuwelijken en mensenhandel aan de lokale overheid te signaleren. Er zijn ook programma’s ontwikkeld om verhandelde kinderen te redden, een initiatief van de lokale overheid in samenwerking met Plan International.  

“Ik wil een rolmodel zijn” 

Toch zijn er ook concrete obstakels, zoals een gebrek aan geld. Vaak spaart Rahimat haar lunchgeld om spullen te kopen voor haar lobbywerk. En als ze naar het gemeentekantoor wil om meer middelen te bepleiten, dan kan dat alleen tijdens de schooluren. Rahimat hoopt dat ze na haar studies in Kathmandu haar strijd kan voortzetten. 

Ik ben enorm trots op mezelf, op mijn team van de kinderclub en het netwerk van tienermeisjes. Ze hebben me gesteund en me alle informatie gegeven die ik nodig heb voor mijn activisme. Verandering brengen is moeilijk en kan jaren duren. Vooral sociale thema’s zijn moeilijk te veranderen, en dan raak ik wel eens gefrustreerd. Maar ik kan altijd bij het netwerk terecht voor steun en motivatie.

"Als ik een probleem zie, dan kan ik niet zwijgen, dan moet ik iets doen. Zo ben ik nu eenmaal. Ik wil meisjes met problemen ondersteunen en hun ouders mee overtuigen om hen op school te houden. Ik wil een rolmodel zijn, en zodra ik mijn diploma heb, wil ik teruggaan naar mijn dorp om andere meisjes en hun ouders te inspireren, in mijn gemeenschap en ver daarbuiten.