Verhalen Solidaire leerlingen voor een inclusievere school

Solidaire leerlingen voor een inclusievere school

We willen allemaal leven in een ondersteunende, inclusieve en rechtvaardige samenleving waarin elk kind zich kan ontplooien. Veel kinderen met een handicap worden echter van scholen uitgesloten omdat de scholen niet voor hen zijn uitgerust of omdat de weg ernaartoe gevaarlijk is. Geen enkel kind mag worden gediscrimineerd, vooral niet op grond van een handicap. Dit is de boodschap van Sallieu en zijn vrienden. Hij is geboren met een lichamelijke handicap, heeft een beperkte mobiliteit en gebruikt een rolstoel om zich te verplaatsen, maar de weg naar school is daar niet voor geschikt. Zijn vrienden vormen een keten van solidariteit zodat Sallieu, net als zij, van een kwaliteitsschool kan genieten. Ontdek zijn inspirerend verhaal.

De school in Sallieu ligt ongeveer 5 km van zijn dorp, en hij moet drie rivieren oversteken om er te komen. Hij gaat in zijn rolstoel naar elke oversteekplaats, samen met zijn grootmoeder. Daar draagt zij hem op haar rug naar de overkant van de rivier. Vervolgens gaat ze zijn rolstoel halen. Ouderdom en gezondheidsproblemen beginnen echter hun tol te eisen voor Sallieu's grootmoeder. Bovendien is zij door haar landbouwactiviteiten niet altijd in staat Sallieu naar school te brengen. Hoewel andere kinderen uit zijn dorp elke dag dezelfde route stappen, vertelt Sallieu dat hij het moeilijk vond om met hen te communiceren. "Vroeger pestten ze me en ze konden me niet accepteren vanwege mijn handicap," zegt hij.

Niet de handicap beperkt, maar de omgeving

Door deze en andere problemen, waaronder het gebrek aan lesmateriaal, kon Sallieu niet normaal naar school, wat een negatieve invloed had op zijn leerproces. In Sierra Leone worden kinderen met een handicap vaak in de steek gelaten en niet als een prioriteit beschouwd binnen het onderwijs. Stigmatisering en discriminatie komen in alle lagen van de samenleving voor en leiden ertoe dat mensen met een handicap worden gemeden en als "onzichtbare" burgers worden behandeld. Voor kinderen betekent dit onder meer pesten door leeftijdsgenoten en leerkrachten. Om de stigmatisering van kinderen met een handicap en hun uitsluiting op school tegen te gaan, heeft Plan International clubs voor kinderen opgericht. Deze clubs zijn bedoeld om tieners en leraren bewust te maken van het belang van een meer inclusieve school.

Deze clubs creëren een veilige ruimte waar leerlingen elkaar kunnen leren kennen, elkaar kunnen steunen, hun zelfvertrouwen kunnen ontwikkelen en hun ervaringen met elkaar kunnen delen. Opvoeders en leerkrachten werden ook opgeleid om kinderen met een handicap psychosociale steun te verlenen. Door deel te nemen aan een van deze clubs kon Sallieu uitleggen dat zijn afwezigheid van school te wijten is aan het feit dat niemand hem elke dag naar school kan begeleiden. Zijn vrienden hadden oor naar zijn verhaal en zorgen voor een ketting van solidariteit. Elke dag werken ze samen om Sallieu mee naar school te nemen.

Ik ben heel blij dat ik naar school kan gaan, mijn vrienden zie en de steun van mijn leraar heb. Ik ben nog gemotiveerder om mijn droom om bankier te worden waar te maken, vertrouwt Sallieu ons toe.

Bij Plan International willen we kwaliteitsonderwijs mogelijk maken voor alle leerlingen. Er moet rekening worden gehouden met de behoeften van kinderen met een handicap, zodat zij dezelfde kwaliteit onderwijs krijgen als alle andere leerlingen. In door conflicten getroffen contexten kan dit werk meer tijd in beslag nemen. Inclusie mag echter geen "uitzondering" zijn, maar een basis die gekoppeld is aan het gelijkheidsbeginsel. Het verhaal van Sallieu is het bewijs.