Poëzie of platform: deze mannen steunen meisjes

De vrijheid van meisjes garanderen is ook een mannenzaak. Dat zij een cruciale rol kunnen spelen op weg naar meer gendergelijkheid, bewijzen Abdus uit Bangladesh en Rizqi uit Indonesië. Zij zetten zich volop in voor meisjesrechten, elk op hun manier.

WOORDEN ALS WAPEN

Abdus Salam is een 56-jarige Bengaalse leraar in het district Kurigram in Bangladesh. Naast leraar is hij ook sociaal werker én schrijver. Hij schreef al meerdere novelles, theaterstukken, gedichten en liedjes en zet zijn schrijftalent sinds kort ook op een andere manier in.

Toen Abdus meedeed aan een driejaar durend project met de steun van Plan International rond gendertransformatief onderwijs (The Gender Responsive School and Community Safety Initiatives), zorgde hij voor een psychosociale steungroep voor meisjes op school. Dat maakte hem ervan bewust dat veel van zijn studentes bezorgd waren dat ze hun studies niet zouden kunnen afwerken, omdat er van hen verwacht werd dat ze snel trouwden. “Ik heb zoveel meisjes met veel potentieel hun studies zien stoppen om op jonge leeftijd vrouwen en moeders te worden. Door de COVID-19 pandemie is dat aantal alleen maar toegenomen,” vertelt hij.

Het voorlezen van het gedicht hielp om haar huwelijk te voorkomen.

Hij besloot een boek te schrijven om zijn studenten en hun ouders bewust te maken van de negatieve gevolgen van kindhuwelijken. In het boek staan 40 gedichten over vroege en gedwongen huwelijken. Zijn studenten kregen een exemplaar mee én de oproep om eruit voor te lezen aan hun ouders. En of ze dat deden: luidop én met succes! “Meisjes voelen zich er zelfverzekerder door om voor zichzelf en hun rechten op te komen. Onlangs hoorde ik van één van mijn studentes dat het voorlezen van de gedichten had geholpen om haar huwelijk te voorkomen.” De boeken werden ook verdeeld onder de andere leerkrachten op school, de voorzitter van de lokale gemeenteraad en gerespecteerde leden van de gemeenschap.

MANNEN TEGEN MISBRUIK

De Indonesische Rizqi heeft zich op zijn 22 al op heel veel vlakken ingezet voor meisjesrechten, vooral in rurale gebieden. Ook hij verzet zich als activist tegen kindhuwelijken. In zijn thuisstad in het district Bogor zijn er veel gevallen van seksueel misbruik van meisjes en jonge vrouwen. Wat hij vooral wil aankaarten is de passieve houding van jongens en mannen om het probleem aan te pakken.

“Het onderwerp ligt me nauw aan het hart omdat veel vriendinnen van me overlevers zijn van misbruik.” Het leidde ertoe dat hij drie jongerenplatformen opstartte om te hameren op het belang van kinderrechten: The Children’s Forum, The Student’s Form en The Adolescent Alliance. Via die platformen houdt hij interactieve sessies met kinderen en jongeren rond (seksueel) geweld en doet hij onderzoek naar kindhuwelijken in samenwerking met Plan International. Hij maakt ook deel uit van de Nationale Beweging voor Meisjesrechten en Gendergelijkheid.

Jongens en mannen maken deel uit van de oplossing.

Rizqi benadrukt hoe belangrijk het is dat jongens en mannen zich meer engageren. “Campagnes tegen kindhuwelijken richten zich vooral tot meisjes, omdat zij de slachtoffers zijn. Terwijl jongens en mannen deel uitmaken van de oplossing.” Hij wil jongens en mannen sensibiliseren over gendergelijkheid en de gevaren van kindhuwelijken en tienerzwangerschappen. Mannen zijn voor hem cruciaal om de heersende normen en gedragspatronen te veranderen, vooral in een door mannen gedomineerd land zoals Indonesië.